Kontrowersyjne badania archeologów. Weneckie koraliki sprzed czasów Kolumba znalezione na Alasce?
Małe niebieskie koraliki mogą zmienić historię, jaką znamy. Czy Krzysztof Kolumb nie był odkrywcą Ameryki? Poznaj kontrowersyjne badania.
Nowe, kontrowersyjne badania wykazały, że Amerykę odkryto o wiele wcześniej, niż do tej pory przypuszczano. W górach Brooks Range na Alasce znaleziono szklane koraliki wyprodukowane prawdopodobnie w Wenecji. Nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że trafiły one do Ameryki wiele lat przed jej odkryciem przez Kolumba.
Kolumb nie odkrył Ameryki?
W latach 60. XX wieku znaleziono na Alasce niebieskie koraliki, które po wielu badaniach zostały zidentyfikowane jako szkło z Wenecji. Na kolejne odkrycie, mogące rozwinąć te badania trzeba było poczekać do roku 2004. Wtedy to znaleziono kawałek sznurka z roślinnych włókien. Jak się okazało, roślina, z której wykonano sznurek, wyrosła w XV wieku. Odkopano w sumie 10 koralików na trzech różnych stanowiskach, zamieszkiwanych dawniej przez Inuitów. Analiza artefaktów wykazała, że paciorki trafiły do Ameryki Północnej jeszcze zanim przybył tam Krzysztof Kolumb. Najnowsze badania dotyczące tej kwestii opublikowano 20 stycznia 2021 roku na łamach pisma "American Antiquity".
Badania wykazały, że sznurek prawdopodobnie pochodzi z lat 1397-1488. Byliśmy zdumieni, ponieważ było to jeszcze przed odkryciem Nowego Świata przez Kolumba, o kilka dekad. Jeśli data z połowy XV wieku jest poprawna, koraliki te są najstarszymi znanymi produktami europejskimi przywiezionymi do Nowego Świata.
– mówi Michael Kunz, archeolog z University of Alaska Museum of the North w Fairbanks, który obok Robina Millsa jest autorem nowych badań.
Weneckie szkło na Alasce
Zespół zlecił również zbadanie pięciu paciorków za pomocą analizy neutronowej.
Technika polega na bombardowaniu próbki promieniowaniem radioaktywnym, a następnie mierzeniu rozpadu radioaktywnego poprzez emitowane promieniowanie gamma, które jest unikalne dla każdego materiału i może ujawnić chemiczny skład próbki. Wyniki pokazały, że alaskańskie koraliki są wykonane ze szkła sodowego, typowego dla piętnastowiecznych manufaktur weneckich i produkowanych również później w innych częściach Europy.
- napisano w opracowaniu.
Zdaniem Kunza i Millsa niebieskie koraliki pochodzą prawdopodobnie z Wenecji i wyprodukowano je w XV wieku. Następnie pokonały 17000 kilometrów i w jednej przesyłce trafiły na Alaskę. Ich droga prowdziała na wschód przez Eurazję, a następnie przez Cieśninę Beringa.
Możliwe, że wszystkie niebieskie koraliki przybyły w jednej przesyłce i handlowano nimi w regionalnym centrum rdzennych mieszkańców, znanym jako Sheshalik, przy ujściu rzeki Noatak i Cieśniny Beringa. Potem właściciele paciorków rozproszyli się po różnych częściach Alaski. Przeprowadzone badania pokazują, że ten typ koralików istniał wcześniej, niż dotąd sądzono. To jest właśnie sedno sprawy. Idziemy pod prąd. Ale mamy solidne dowody naukowe, czyli datowanie radiowęglowe i analizę neutronową.
– twierdzi Michael Kunz.
Kontrowersyjne badania
Jednak część naukowców podważa te ustalenia. Jak twierdzi Elliot Blair, adiunkt antropologii na Uniwersytecie w Alabamie, który nie brał udziału w badaniach:
Te koraliki nie mogą być prekolumbijskie, ponieważ Europejczycy nie robili tego typu koralików tak wcześnie.
Zdaniem badacza niebieskie koraliki pochodzą prawdopodobnie z końca XVI lub początku XVII wieku.
Badanie podkreśla rolę rdzennych sieci wymiany towarów z Europy, ale myślę również, że ten artykuł jest przestrogą przed sensacjami wykraczającymi poza to, co potwierdzają dowody. Dowody historyczne i archeologiczne koralików zdecydowanie wskazują, że nie zostały one wyprodukowane najwcześniej około 1550 roku. Myślę, że przesunięcie tej daty wcześniej, wymagałoby bardzo mocnych dowodów. Dane przedstawione przez autorów tego nie robią, a w rzeczywistości dane własne autorów są zgodne z datą powstania tych koralików na początku XVII wieku.
– powiedział Blair.
Blair zakwestionował także datowanie sznurka. Jego zdaniem artefakt pochodzi z XV a być może nawet XVII wieku. Jego zdaniem rdzenni mieszkańcy Alaski mogli używać koralików od 1570 do 1650 roku.
Jest całkiem prawdopodobne, że koraliki pochodzą z Francji, a nie z Wenecji, na podstawie ustaleń dokonanych w zakładzie produkcyjnym koralików w Rouen. Wczesne niebieskie koraliki zawierające liczne bąbelki zostały znalezione w odpadkach po produkcji koralików w Rouen we Francji. Produkcja w tym miejscu datowana jest początek XVII wieku. Nie wiem, czy takie koraliki zostały kiedykolwiek odkryte w Wenecji lub okolicach.
– stwierdził Karlis Karklins, niezależny badacz koralików i redaktor Society of Bead Researchers.
Na poparcie swojej tezy Blair sugeruje wykonanie badań przy pomocy technik chemicznych, dzięki którym można ustalić, czy koraliki zostały wykonane w Wenecji.
W jednej kwestii naukowcy są zgodni: koraliki są najstarszymi pochodzącymi z Europy atrefaktami znalezionymi na Alasce.
Sposób, w jaki dotarły na daleką Alaskę z Europy Zachodniej w drugiej połowie XVI lub na początku XVII wieku, jest sam w sobie zagadką. To naprawdę zachęca do poważnego śledztwa.
– powiedział Karklins.
Źródło: Laura Geggel, surface.syr.edu, Cambridge University, Live Science
Zobacz również: W Kazachstanie pojawił się niezwykły lodowy wulkan. Cud natury przyciąga tłumy turystów [WIDEO]
Oceń artykuł
